- prikalbdinėti
- prikalbdinė́ti intr. priekaištauti: Pradėjo jai prikalbdinėti, o ji kad atsikirto! Mrc. \ kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
užkalbdinėti — tr. užkalbinėti. ◊ dantìs užkalbdinėti stengtis išsiteisinti, apsukti: Kam tu sveikam dantìs užkalbdinėji Kb. kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti … Dictionary of the Lithuanian Language
įkalbdinėti — tr. įkalbinėti: Blogai tai yra, kad tu mane griekan įkalbdinėji Kb. kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti … Dictionary of the Lithuanian Language